Mér verður flökurt!

Spilltir stjórnmálamenn sem hugsa mest um eigin rass.  Er að furða þó manni geti orðið flökurt. Kvótinn, REImálið,Kaupin á  vellinum,  pólitískar ráðningar, borgarmálin eða eins og ég kalla þetta nú, sirkusinn í borginni.  Borgarfulltrúar hlaupandi eftir leynigöngum svo að fjölmiðlar nái ekki tali af þeim. Líta pólitíkusar á okkur almenning sem fífl mér er spurn. Ég ætlaði ekki að blogga hér um stjórnmál en mér ofbýður hvernig komið er fram við okkur sem búum hér. Hvað ætlar Vilhjálmur að gera? Er hann svona siðblindur maðurinn eftir að vera búin að vinna hjá borginni í öll þessi ár. Auðvitað á hann að taka pokann sinn. Að axla ábyrgð, hvað gerði ekki Þórólfur, hann varð að taka sinn poka.  Þegar menn og konur fara út í stjórnmál verða þau að taka afleiðingum gjörða sinna.  Stjórnmálamenn eru miklir leikarar, þeir blika ekki auga þó þeir ljúgi og fari með ósannsögli.  Hvernig ætli ríkistjórnin taki svo á kjaramálum alþýðu? Hvernig væri nú að lálaunastéttirnar í landinu fengju laun sem hægt er að lifa af með eðlilegri dagvinnu.  Af hverju leiðbeinendur í skólana en ekki fagmenntaðir. Sjúkrastofnanir eru mannaðar með innflytjendum og verslanir einnig, hvar endar þetta. Er þetta það sem við viljum? Hvernig verður ísland eftir tíu eða tuttugu ár?  Það veit enginn. Eitt veit ég þó að margur kvíðir því að eldast inn í framtíðina. Hvaða tungumál ætli verði talað á framtíðarheimilinu?  Mér verður flökurt bara við tilhugsunina um að þurfa einhvern tíma að fara inn á "stofnun" þ.e.s. sjúkrahús eða elliheimili og skilja ekki þá sem þar vinna.