María Guðmundsdóttir

Fram-sókn. Mér er ofboðið.

Já framsókn eða til framsóknar eru bara orðin tóm í þessu landi. Hér er engin framsókn eða fram - sókn í neinu, allir lagstir í hýði eins og björninn. (Nema kannski nokkrir sprotar).

Algjörlega máttlaust lið bæði í ríkisstjórn og á Alþingi. Ekkert heyrist nema í manninum á götunni og eru kallaðir mótmælendur sem eru að koma saman hér og þar á fundum við óþökk stjórnmálamanna og þeirra er hafa matað krókinn og hafa látið milljarða hverfa svo að nú blasir við stórt svöðu sár hjá stoltri og duglegri þjóð.

Enginn ber ábyrgð eða þorir að stíga fram og axla ábyrgð.

Þetta eru hýenur og þær á að reka til fjalla.

Útrásarvíkinga á að gera að útlögum.

En hvað með Framsóknarflokkinn, Það er dapurlegt að heyra hvað flokkur þessi er á lágum nótum. Formaður kennir öðrum um ófarir og græðgi þó þeir hafi verið við stjórnvölinn í tólf ár með bláu hendinni en ég vona að gefi nú fljótlega upp öndina. Það er ósk mín að þessir flokkar ásamt Samfylkingu, VG. og Frjálsl. þurrkist út.

Ég vil að í næstu kosningum sem verða vonandi í vor verði kosið um menn en ekki flokka. Það er kominn tími á breytingar í þessum efnum og að ekki verði hægt að skýla sér með flokk á bak við sig.

Þá verða menn að taka ábyrgð og standa eða falla með gjörðum sínum.

Ég mun ekki kjósa neinn flokk þegar kosið er næst bara menn, ef ekki verður komið með slíkt framboð þá kýs ég ekki.